Categorie archief: Rome 2016

M’n eerste lange fietsreis naar Rome in 2016

Dag 32 – The day after en ervaringen..

Geef een reactie
(Krijg m’n foto’s niet meer gepubliceerd op ’t moment suprème! Heb ze maar op FB gezet. Ik denk dat ik het maximum van 200 foto’s heb overschreden.
Iedereen erg bedankt voor de felicitaties. Doet me goed!)
Morgen vlieg ik van Fiumicino terug naar Amsterdam.
Verder hieronder wat ‘summarising information’ en ervaringen voor potentiële fietsromegangers.
Elke dag op m’n fietsje stappend was ik in een soort van ‘blijde verwachting’: wat zou ik vandaag weer gaan zien en meemaken? Zó ontzettend veel indrukken die je opdoet als je zo lang op de fiets zit. Omdat je ècht reist (eerder zei ik: een soort van ‘missie’) ben je bézig met iets. Het is leuk om Rome als doel te hebben..
Vooral ’s morgens was ik op m’n best. Ik denk dat ik zonder uitzondering èlke dag graag op de fiets stapte. Op sommige dagen voelde ik een soort van euforie. In Toscane begon ik het zwaarder te vinden (wat niet wil zeggen dat ik er géén plezier aan beleefde!). Dat continue, onvoorspelbare klimmen vond ik zwaar, maar het landschap is adembenemend. Benen raakten na verloop van tijd ook wat vermoeid. Wel prettig te merken dat je ècht sterker wordt naarmate je zuidelijker komt! Je kracht / uithoudingsvermogen nemen flink toe na pakweg de Alpen. In Toscane haal je ‘gewone fietsers’ zonder bepakking in op een klim! Toscane is, kortom, zwaar maar prach-tig! Ik vond het een goede keuze maar als je twijfelt over je fysieke capaciteiten kun je ook een vd andere varianten overwegen. Die zullen ook mooi zijn!
Wat meer medefietsers had ik leuk gevonden (april: het was nog vroeg in het jaar), maar dat werd gecompenseerd door leuke, korte, en soms langere, ontmoetingen. Leuk zijn de lokale fietsers / wielrenners die bijna altijd met je lijken te sympathiseren en je gedag zeggen, zwaaien of duim opsteken (of combinaties). Italianen beheersen eigenlijk oha géén andere talen! En dat vond ik jammer. Je kunt verder lekker je Duits oefenen (ook in Italië veel Duitsers).
Het weer: ik heb mazzel gehad denk ik. Ik denk twee of drie èchte regendagen. Verder oha redelijk goed weer. Paar spettertjes overdag noem ik geen regen. ’s Nachts is het koud geweest in Siena toen het 2gr was, en overdag op de Schwäbische Alb. Op andere dagen of nachten misschien ook maar toen lag ik in een warm bedje. Temperatuur op de Oostenrijkse Alpen viel mee, maar ja: zonnetje scheen. Wèl jas aan, dat was nodig (windstopper)! Overdag was de temp tussen – zeg – 8gr en meer dan 25gr; het varieerde sterk! Heb mijn handschoenen nauwelijks gebruikt (zelfs in Alpen niet nodig met zonnetje).
Ik kon mezelf goed gezelschap houden en kan niet anders zeggen dat ik solo-fietsen ook leuk vind. Het feit dat je langere tijd alleen bent maakt dat je meer met je omgeving en mensen in contact komt, en dat is leuk!
En tja, klimmen. Johan Cruijff zou gezegd kunnen hebben: klimmen is een kwestie van doortrappen. En dat is ook zo. Was er in het begin wat onzeker over, maar ’t is me goed afgegaan. Rustig doormalen is het enige wat je kunt doen. Stoppen is geen optie, dan verzuur je alleen maar nog meer. Die berg moet je op, kan niet anders! Kies je versnellingen goed, geen ‘macho-verzet’, maar blijf met ca. 80 rpm trappen of sneller als je verzuurt. Enige alternatief is een taxi bellen of bus nemen, maar ja..
Beginnen in NL was goed besluit. Geleidelijke training biedt echt uitkomst. Beginnen in Rome zou voor mij retezwaar zijn geweest (maar anderen zijn wellicht beter getraind bij ’t begin dan ik was). Ik had niet bijster veel getraind, wat geen probleem was.
Eten: ik liep op broodjes met pindakaas en koffie. Ook blikjes tonijn in olijfolie (en combinatie 🙂 Onderweg zijn zat mogelijkheden voor versnaperingen. Mijn vaste ‘boodschappen’ waren: bananen (soms sinaasappel of appel), fles sap, yoghurtjes, pinda’s of cashewnoten of Pringles, soms paar repen (Snickers of zo), blikjes vis, brood. Let even op ‘siësta’ in Italië van 13-16 ivm gesloten winkels. Koffie ’s morgen, op camping of in hostel zonder ontbijt, gemaakt met perculator; eenpitter op gasflesje en brandertje. Potje koffiepoeder en gemalen koffie in hersluitbare bussen mee. Onderweg genoeg koffie: lekker en goedkoop in Italië (cappuccino tussen EUR 1,20 en 1,60. Zelfs in Rome betaal je maar rond EUR 1,50 voor een cappuccino – zelfs in Villa Borghese! Het (ongezellige) Vondelpark van Rome.
Kamperen heb ik beperkt gedaan. Tijdens eerste deel vond ik het te koud. Het was naar verluidt ook relatief koud in Italië, dit jaar. Vanaf half april af en toe gekampeerd in Italië. Prijs: EUR 13-18. Aantal keren overnacht in jeugdherbergen, die in Du en Oostenrijk prima zijn. In Italie wat meer basic. Prijs EUR 16-18 incl ontbijt. Gasthöfer (Du, Oostenrijk en Südtirol) onderweg ronduit goed voor EUR 40-50 incl geweldig ontbijt. Vaak is er een uitstekend restaurant bij dat prima betaalbare maaltijden serveert.
Leesvoer in vorm van iPad met boeken erop. iPad is redelijk zwaar maar je kunt er veel boeken op laden. Ook maps.me voor offline kaarten, maar vond ’t een gruwel van een app! Zoekfunctie, ondanks dat ’t offline was, was ronduit slecht. Routeplanners werkten niet omdat er (grote) kaartupdates eerst geïnstalleerd moesten worden. Ja, lekker dan!
Navigatie, naast Reitsmaboekjes die ook prettig zijn voor ’t hoogteprofiel, mbv app ‘3D-maps Pro’. Kost een drol. Kaarten (download ‘standaard’) kun je thuis (gratis) downloaden en offline op je – in mijn geval – iPhone zetten. Route (gpx-file) eenvoudig te laden na download v/a Reitsma-site. Let op: Een route plannen (bv vanaf punt waar je bent naar een hotel) vereist een internetverbinding! Erg tevreden over de app waar trouwens de hoogte ook op staat!
De iPhone had ik met een speciale kit (Topeak) op het stuur vastgezet met bijgeleverd ‘regencondoom’. Lange kabel (Hema) over het frame met tiewraps naar zadeltasje waar ik een batterypack in had. Kon er de dag mákkelijk mee doorkomen. Niet vergeten batterypack te laden iedere dag (op camping eenvoudigweg in sanitairgebouw nachtje laten hangen. Bij mij niet gejat; gecalculeerd risico).
Internet: had EU maandbundel in NL gekocht die werkte t/m Südtirol (Noord-Italië). Daarna niet meer. Geklooi met instellingen. Koop zo’n bundeltje (en check even voor landen en settings bij je provider. Is toch gedoetje)! Zo kun je bv makkelijk booking.com gebruiken voor overnachting en tussentijdse route plannen anders ben je zo op wifi aangewezen dat veelal minder wijdverspreid is dan in NL.
Had ook iPod voor muziek mee. Neem véél muziek mee, want je wordt gek vd herhalingen. Heb ook veel podcasts beluisterd (‘man met microfoon’, ‘echt gebeurd’, ‘kritisch denken’ en wat BBC-podcasts). Leuk. Neem wat tijd om die podcasts te zoeken en downloaden. iPod kon trouwens ook geladen worden via batterypack (twee uitgangen, dus).
Brooks-zadel: geweldig. Wel enigszins zere reet (onvermijdelijk) na verloop van tijd, maar alleszins goed uit te houden. Potje sudocrème mee, dat ik weinig gebruikt heb.
Twee lekke banden gehad. Neem 2e binnenband mee en als je lek rijdt, wissel en plak ’s avonds (wat ik vergat..).
Kleding: twee icebreakers (meranowol), long John (ook merano) als pyjamabroek maar ook (was niet nodig) als thermo-ondergoed. Vaudé fietsbroek met padded onderbroek / koersbroek. Fietsbroek droogt geweldig snel! Wel gaan afzakken, ws omdat ik ben afgevallen. T-shirt over icebreaker als extra laagje. Fietsjackje. Windstopper (was nodig af en toe!) en regenbroek en -jack. Regenjack ook handig over fietsjackje bij afdaling, want je komt bezweet op top aan en koelt verschrikkelijk af bij afdalen. Twee gewone onderbroeken. Sealskinz sokken (ge-wel-dig!) en een paar gewone sokken. ATB-schoenen (spd-klik). Overschoenen niet nodig gehad door Sealskinz (zelfs met drijfnatte schoenen nog droge en warme voeten). Muts (Alpen en Noord-Italië) en handschoenen (ook Sealskinz). Fietshandschoenen om je neus en zweet af te vegen 🙂
Én petje! Tegen regen, zon en kou. Had alleen bij afdalingen en in grote steden helm op (onverstandig, zou natuurlijk overal moeten..). Bij zeer slecht weer petje onder helm, dat schermt ook goed af. Zonnebril voor afdalingen (en zon). Transparante (veiligheidsbril) voor donkere / schaduwrijke afdalingen.
Klein rugzakje waar valuables en kabeltjes, snoertjes, laders, enz in zaten. Makkelijk uit voortas te nemen (had geen stuurtas).
Opzetstuurtje om op te leunen bij zware tegenwind.
Vier Ortliebtassen (classic) was genoeg. Ditjes en datjes op bagagedrager. Had ook selfiestick vd Action mee!
Gereedschap / reserve-onderdelen: paar reservespaken (let op maat!) op frame geplakt. NBT2 cassetteafnemer (schandalig duur maar handig als je ‘m nodig hebt). Twee reserve remblokjes. Plakspullen. Een reserve (binnen-)band. Spakenspanner. Multitool (inbus, kruiskop en schr draaier). Tiewraps, ducttape, stuk ijzerdraad, slangklemmen. Steeksleutel 10/13 en 15 om pedalen af te nemen. Zakmes, kniptangetje voor ijzerdraad. Goeie fietspomp. Kettingpons en ‘missing link’ als ketting zou zijn gebroken. Verder kettingolie, kettingdoekje en tandenborstel waarmee ik de ketting op tijden heb schoongemaakt met warm water en zeep. Daarna droogmaken, oliën en afvegen. ‘Trrrrrrr..’ doet ie daarna! Heerlijk! (Het hóeft allemaal niet, dat onderhoud en reserve-onderdelen mee, maar het beperkt het risico op ellende. Er zullen mensen zijn die zeggen: ‘Huh? Ik heb nooit wat aan mijn fiets gedaan en ook nooit wat gehad!’. Dat valt in de categorie: oom die 96 jaar oud is geworden en 2 pakjes per dag rookte..).
Door omstandigheden ging ik in april. Mei zou misschien wat beter zijn: kou is dan echt weg, er zijn meer medefietsers en alles is open. Maar voordeel van april: er is altijd plek en niet te warm! Goed te doen in april al!
Ik heb er dus 31 dagen over gedaan via Toscane. Via Venetië en Assissi kan het sneller als je beperkt tijd hebt. Maar 4 weken kost het gewoon minimaal voor ‘gewone’ toerders denk ik. Ik heb elke dag gefietst; rondhangen zou mij geen bevrediging gegeven hebben..

Ik hoop dat er iets aan nuttige info voor je tussenzit! Mocht je nog iets willen weten, reageer dan gewoon en ik krijg een mailtje binnen dat ik zal beantwoorden!


Dag 31 – ROME!!!!

Geef een reactie
Laatste fietsdag vandaag. Opgewonden werd ik wakker. Nog een relatief kippe-endje naar Rome! Aan m’n roggebroodachtige brood wagen de bacteriën zich niet; ligt ze veel te zwaar op de maag. Maar ik wel! Met pk en koffie (hierna hoeven jullie dit niet meer te lezen..) deze laatste fietsdag aangesneden. In het zonnetje gezeten in de ligstoel.
Meer van Bracciano

Gisteren fietsvervoer terug geregeld, mijn vlucht terug met Vueling van Fiumicino naar Ams waarbij maar één stuk bagage (heb 4 fietstassen) is toegestaan (&@!), maar zal ze krijgen: één als handbagage en de andere drie met ducttape aan elkaar geplakt tot één ‘tas’ (gewicht is okay). Ook maar hotelletje in Rome geboekt. Dat internet is een zegen!

Vond vandaag het eerste deel fietsen zwaarder dan ik had gedacht. Moest toch weer behoorlijk wat ‘hobbeltjes’ over. Maar daarna volgde de lange afdaling richting Rome en de opwinding vh naderende eindpunt.

Had heel graag een bord ‘Rome’ ergens gezien (dat was eigenlijk de foto die ik in gedachten had, gisteren), want je weet nooit wanneer je nu ècht in Rome bent, maar heb ‘m niet gezien. Drukte, bebouwing, verkeer en chaos nemen geleidelijk toe, tezamen met slechter wordende wegen, zwerfafval en gruzelige en kapotte publieke voorzieningen (en ws falend bestuur, maar dat zie ik niet). Laatste stuk slingerend gefietst langs de Tiber (niet door mijn alcoholinname). Romein kwam nog naast me fietsen die onder de indruk was van de afstand (‘due mille cinquecento chilometri? Pfwoah!!’) en hij schudde me de hand. Toen een lang recht fietspad door de stad, opvallend mooi (zal wel EU-project zijn) richting de San Pietro.

Le moment suprême!

En daar sta je dan! Hordes en hordes toeristen die daar samendrommen, zeker met dit weer (zonnig, ik schat rond 25gr). Als Mart Smeets een microfoon onder mijn neus had gestoken met de vraag: ‘Wat gaat er nu door je heen’, dan ben ik bang dat er geen volzin zou zijn uitgekomen! Maar ik heb het gedaan!! De volle 2500km op de fiets! Wel even Nanneke ge-smst natuurlijk, die me feliciteerde. Foto van me laten nemen (staat nèt t puntje vd Sint Pieter er niet op..). Beetje beduusd maar voldaan verder gefietst en maar ’s richting hotel gegaan, dwars door Rome. Het is een beetje een feestelijk moment, maar niet voor de hotelbaliemedewerkster die de onbeschoftheidsprijs van deze reis verdient (kan m’n gram nog via de onvermijdelijke beoordeling van booking.com halen..)

Vlieg maandagavond terug naar Ams. Dan al? Ja, heb in 2013 Rome vrij uitgebreid lopend verkend, wil weer erg graag naar m’n dames thuis en heb toch nu iets van een ‘het is gedaan-gevoel’. Ga morgen nog rustig een grand tour door Rome doen en onzinnige foto’s nemen.
Ik schrijf morgen nog een laatste stukje, met name voor andere (toekomstige) fietsers over mijn ervaringen (do’s en don’ts). Heb zelf ook veel aan zulk soort materiaal gehad op internet om me voor te bereiden. Hopelijk kan ik ook wat bijdragen.
En hoe heb ik het nou gevonden? Heb ik een soort van conclusie? Ben niet tot grootse inzichten gekomen: ben nog steeds hetero, geen boeddhist geworden en denk niet dat ik zal reïncarneren.. Wat ik nú kan zeggen is dat ik echt vreselijk genoten heb. Zonder twijfel! Fijn ook dat ik het fysiek aan kon, alhoewel ik Toscane zwaar vond. Het zou best ’s een redelijk grote mijlpaal in m’n leven kunnen worden. Daar ga ik ’s op broeden de aankomende tijd. Dat moet ik dan doen vóór 17 mei, want dan ga ik weer aan het werk (wèrk?).
Bedankt dat jullie allemaal zo m’n blogje gelezen hebben en reacties hebben achtergelaten! Was nieuw voor me en ik vond ’t leuk om te doen. Ben blij verrast met het aantal ‘views’.
—-
Kees, dat van die fontein was maar één keer. Toen had ik een biertje op..
Arjen, ik heb nog een paar grijpstuivers. En dank je voor het geweldige excuus als (áls) ik verlies..
Carel, dank voor toelichting! Je hebt het toch niet van wiki hè?

Floor, adrenaline was idd nodig om laatste stuk te volbrengen. Én jouw fiwtshandschoentjes! Vertel nog wel..

Dag 30 – Gemeente Rome!, vader en zoon, en laatste

Geef een reactie
Gisterenavond eigenlijk gewoon ’t lekkerst gegeten van de hele reis. Restaurant was van vriendje van mijn B&B-baas. Te veel gegeten, maar bijzónder lekker! Ik werd bediend door jongedame waar ik, bij binnenkomst, aan vroeg of ze resp. Engels, Frans, Spaans sprak (driewerf nee) of – je weet maar nooit – Duits, en zo waar! Wit-Russische die Duits op school gehad had. Kon even communiceren! Heb haar mijn complimenten voor ’t lekkere eten laten vertalen (had anders ook wel overgekomen, maar dit was leuker) aan vader en moeder (eigenaars) en zoon (kok). Leuk, zo’n familiebedrijf.. (én dat ze gratis goeie wifi hadden 🙂
Stekelvarken
En vandaag heb ik gefietst… Van Tuscánia via Vetralla, waar ik een cappu heb gedronken en – je moet wat tijdens het koffiedrinken – het aantal autogordeldragers heb onderzocht. Slechts zo’n 1 op de 5 draagt een gordel! (Statistisch zeer verantwoord onderzoek bij ’t stoplicht waar ik zat).

Daarna gedeeltelijk door bossen (wat al tijdje niet is gebeurd) gefietst via Sutri (was mij onbekend, maar is belangrijk in kerkgeschiedenis, Carel?) waar ik heerlijke Antipasta Terra (plankje vleeswaren, brood en in olijfolie ingelegde groenten – lekker!) heb gegeten.

Lunch

Laatste stuk na Sutri moest ik over de rand van het kratermeer Bracciano. Zo’n béétje de laatste serieuze klim. Ik dacht dat ik (een van mijn conclusies) vermoeid / verzwakt was, maar vóór me zag ik een fietser slingerend in het laagste verzet de berg op worstelen, dus het viel nog mee met me. Ik naderde hem van achter, en duwde hem een stuk waar we allebei om moesten lachen. Hij sprak jammer genoeg geen andere taal dan Italiaans. Ik ben doorgefietst, wenste hem goeie reis, en kwam bovenaan wéér een fietser tegen. Bleek zijn zoon te zijn. Ze waren vanuit Bergamo naar Rome op weg (kleine 600km). Zoon sprak uitstekend Engels en even mee staan praten, foto’tje en afscheid genomen. Het moment zal ook eens komen dat ík een zetje krijg van achteropkomers (vader bleek 66 te zijn).

Vader en zoon

Leuk, vader & zoon (Marijne en Lilian willen ook heel graag met mij fietsen.. 🙂

Weer verder, maar toen bergafwaarts richting Trevignano Romano bij het meer van Bracciano dat drinkwatervoorziening voor Rome is.
Ben om 15u aangekomen op Camping Smeraldo, de basiscamping voor de firma Soetens die fietsen vanuit NL naar Italië vervoert of vv voor al die idioten die dat stuk zonodig moeten fietsen. Maar ik wil dat laatste stuk nog wél naar Rome fietsen (50km). Nou ja, ik zie wel hoe dat te regelen. Ron (campingeigenaar die samenwerkt met de transporteur en wandelend voorbeeld is waarom mensen met roken zouden moeten stoppen of niet beginnen..) had diverse suggesties. Sowieso fiets ik morgen naar Rome, dat staat vast (jullie kunnen je één foto alvast wel voorstellen). Trouwens, volgens Ron is het extreem weer dit jaar in Italie: veel kouder en regenachtiger dan ‘normaal’. En erg fijn dat hier een weesligstoel rondslingert waar ik met mijn (iets minder dikke) derrière in kan liggen! En geen gezeik-wifi! (mijn behoeftes en observaties worden wat aardser).
Ik dacht dat ik de beginstad van mijn km-teller thuis had gelaten, maar die had ik tóch bij me! Hij stond toen ik begon in NL op 34.008km (geen idee hoe dat nou zo’n hoog getal kan zijn, maar het gaat om het verschil), en nu op 36.449km. Een dikke 2.400km dus, ex Rome. Vandaag 80km incl op en meertje v/a camping naar Trevignano.
—
Ernst, over bespiegelingen ga ik nog nadenken!
Ben bíjna in Rome, Ery! Nog 50km.. Ben al wel in gemeente Rome (telt ook een beetje..)
Kees, Nanneke zegt het ook al na twee jaar in Rome gewoond te hebben (lang terug)!
Afra, ja dat haar van mij hè? Het wordt ook steeds groener.. (zag t nu pas!). Strax over de heg bloggen (hoggen?).

Dag 29 – Grot van Lucia, mitrailleurs en Tuscánia

Geef een reactie
Miezerig toen ik opstond. Het ontbijt was on-Italiaans uitgebreid. Naast de koffie, cakejes en jamcupjes ook yoghurt, jus, mueslie en ham plus kaas!
Lucia bij Italiaans bergpaard

Rond 9.30 belde Lucia – de dame die mij haar boerderij wilde laten zien. Ivm de regen kwam ze me ophalen met de auto, vertelde ze. Erg attent! Ze kwam klokslag 10u. Ik kreeg eerst een ruitenwisser in m’n handen gedrukt die eraf was gegaan. Gelukkig wist ik ‘m er vrij snel op te prutsen. Daarna – met hijgende hondjes, bijlen, schoppen, touwen, laarzen en nog meer landelijke zooi achterin – op weg naar haar boerderij. Het bleek een bewoonbaar gemaakte turfsteengrot te zijn. Ernaast was (ook in een grot) de cursusruimte: ze gaf daar managementtrainingen.

Lucia’s “appartement”

Ook had ze een aantal ezels en paarden op haar land. Ze praatte Frans tegen me, afgewisseld met een beetje Engels (als ik het niet begreep en zij het Engelse woord kende). Ze verfoeide Italië vurig om de vermenging tussen katholieke kerk en staat, om de katholieke moraal en de moederskindjes die het land naar de gallemiezen zouden helpen! Eea was ingegeven door een gestrand huwelijk met een zeer hooggeplaatste regeringsfunctionaris. Ze was bezig met het schrijven van een boek hierover. Het was of ik in een man-bijt-hond programma zat. Maar énig mens! Erg leuk uitstapje.

Hij beet niet..

Rond 13u was ik terug en wilde ik op weg. Maar het zeek (zeikte?) werkelijk vd regen, en ik mocht nog even in het apt blijven. Na kwartiertje werd de regen wat minder en ben ik maar op weg gegaan richting het meer van Bolsano.

Toscane verlaten (zie foto) en nu in Lazio (waarom ik geen welkomstbordje ben tegengekomen is me een raadsel). Geluncht in Grádoli waar ik me verbaasde over de hoeveelheid mannen (géén vrouwen! Ja, in de bediening..) die daar rondlummelden zo midden op de dag in de week, wat ze zo betrekkelijk vroeg aan alcoholische versnaperingen naar binnen werken, én de manier waarop twee politieagenten (met mitrailleur!) werden onthaald met schouderkloppen en veel handenschudden. De slogan: ‘de politie is je beste vriend’ ging daar volledig op..

Kreeg nog een lekke band; de tweede! En had die andere nog niet geplakt (sukkel). Gat was gelukkig snel gevonden en geplakt. Achterband was dun geworden dus heb gelijk maar vóór naar achter gedaan en vv. Zwarte jatten, maar sois.

Langs prachtige plaatsjes gefietst aan meer van Bolsena:

Marta

Capodimonte en Marta, en uitgekomen in Tuscánia dat in 1971 verwoest is geweest en (bijna) volledig nieuw is opgebouwd. En tóch zou je zeggen dat je in een middeleeuwse plaats rondloopt. Maar de ommuring is nog goeddeels intact, dat helpt. Gebied hier is vulkanisch. Kun je ook zien aan steensoort van huizen. Bolsenameer is ook kratermeer.

Meer van Bolsena

De B&B was bij een Italiaanse heer die (ook weer) geen woord Engels (maar dan ook niets!) spreekt, maar Frans gelukkig enigszins verstaat. Ouderen hebben vroeger Frans op school gehad. Jongeren krijgen Engels nu, maar spreken dat zeer beperkt (ik heb treurige gevallen meegemaakt..). Nationale TV helpt ook niet echt.

Ik meen dat er 60km op m’n teller staat. En nog weinig geklommen ook. A walk in the park!
Tusciana

Morgen wil ik eigenlijk wel het meer van Bracciano bereiken (route gaat door eenzaam gebied met kurkeiken). Daarna volgt laatste etappe naar Rome!

Dag 28 – Toscane uit, Lucia en Hubert en Christien

Geef een reactie
Vier weken onderweg. Wát een indrukken en ervaringen. Ga nu zo’n beetje het laatste stuk beginnen en dat vind ik ook wel weer goed. Bijna Toscane uit en op grens van Lazzio.
Uitzichten zijn
fantastisch

Gisterenavond stak de wind op die nog koud was ook. Een soort Koningsdagwind, zeg maar. Moest denken aan die ellendige kou in NL vandaag.

Geweldige kamer in Montalcino, schreef ik dus. En dat wás ook zo, maar pal naast een kerkklok die – dat doen kerkklokken – om het half en hele uur zeer indringend sloeg. Geen rustig bim-bam, maar metalig ting-ting (weet niet of deze zin veel helderheid oplevert).
Nog steeds straffe wind vanmorgen. Presteerde het om abusievelijk de eerste 100m onnodig te klimmen (€&!@&), maar – na bergje af – ik was op weg.
Route was pittig, zoals gebruikelijk inmiddels door Toscane. Koffie gedronken in Seggiano in de bergen. Prachtig! (En lekkere cappu).
Weg soms wat minder
Klimmen waren zwaar. In Santa Flora geluncht: twee stukken pizza van gisterenavond verorberd en een Snicker. Toen even op ’t bankje gelegen in de zon en in slaap gevallen! Werd van m’n eigen gesnurk wakker.. Nog veel klimmen; bij Castel’Azzara dacht ik ‘wat nu’? Maar door naar Sorano, maar beentjes, beentjes.. Het blíjft maar op en neer gaan in Toscane!
Toen Sorano. Indrukwekkend (zie foto’s). Tufsteengebied. Sorano dreigde totaal naar beneden te donderen vanwege erosie, maar dat is belet.. In 1923 moest iedereen opzouten, maar de hardcore Sorano’s zijn gebleven.
Sorano

En daar stond ik uitgeput in Sorano. Was eigenlijk iets verder dan goed voor me was. Werkelijk schilderachtige plaats. Hier zullen ze toch wel hotels hebben? Paar toeristen gevraagd (bleken Belgen te zijn die geen soelaas boden). Zag dame op terras zitten die ik vroeg. Ze kwam naar me toe, greep mijn arm vriendelijk vast en zei: ‘Hotel? Vous etes fatigué n’est pas? Asseyez vous! Que est ce que vous voulez boire?’. Ze begreep mijn situatie (fiets, moe, zat) en was begaan. Ik toonde haar mijn reisgidsje. Ze vroeg naar mijn ‘prijsniveau’ en begon rond te bellen voor me. Ondertussen had ze een biertje voor me besteld! Het verzoek was: pas loin; ik had al genoeg kilometers en hoogtemeters in de benen. Biertje gleed met een razende vaart in één been en toen in het andere.

Reddende engel

Ze vond appartement voor me tegen redelijke prijs, pas loin! Vroeg of ik foto van haar mocht maken (wat mocht) en ze schreef haar email en mob nummer op.

Heb het apartementencomplex snel gevonden. Kwam daarvoor nog dat Vlaamse stel weer tegen (babbel, babbel). Neergestreken. Prima! Kreeg sms van Italiaanse dame of ik morgen op haar boerderij wil komen. Nou, leuk!
’s Avonds gegeten in nabijgelegen restaurant (tagliatelle alle Vongele) en daar zat het Vlaamse stel (Hubert en Christien) weer. Gezellig getafeld samen. Christien sprak vloeiend Italiaans en beiden wisten veel over Italië te vertellen. 3x is scheepsrecht.
Hubert en Christien voor
de derde keer!

Morgen dus eerst naar Lucia’s boerderij en dan verder op pad. Je maakt wat mee..

Dag 27 – Bijna nachtvorst, erotische rondingen en

Geef een reactie
Flink ingepakt voor vannacht! Het zou koud worden, en dat was ook zo! Het is rond het vriespunt geweest. In april in Toscane! Duitse buurman vertelde van winterse toestanden in Duitsland (iedereen zn winterbanden eraf. Veel slipongelukken).
Vanmorgen om 8u

Alhoewel ik het pas vanmorgen vroeg koud kreeg, was het te doen. En hoefde niet te plassen, Kees! Was vroeg wakker, en meteen maar m’n weergaloze perculator gebruikt om goed wakker en warm te worden. Vrij snel mijn ‘dingen’ gedaan en ingepakt, en zat om 8.30 op de fiets. Eerst even langs de Italiaanse BCC, want m’n oortjes begaven het (klote draadjes en connectortjes, altijd..). Moest even wachten, was nog geen 9u. Maar zon was sterk en erin zitten even heerlijk. Met èchte Sennheisers vervolgens op pad (toe maar).

Ik ga niet weer zeuren over èlk klimmetje, alleen over de bijzondere, goed?
Zoefde lange tijd net onder Siena door ‘welhaast erotische rondingen’, geen wilde beklimmingen. Kwam nog vlàkbij Casciano di Murlo waar we met het gezin zijn geweest in 2014. Zo gek, dat ik daar nu fietste. Ik vond t met de auto toen al een roteind terug rijden.
Ze rijden nog hier en daar

Daarna af-, af-, afgedaald (eindelijk!). Laatste stuk voor Buonconvento ging met 15% naar beneden. Dat is steil hoor! Dan sjees je opeens met 60km/h naar beneden.. Je merkt dan dat je remmen het niet meer goed aankunnen (begaffelen zou m’n moeder gezegd hebben). Even oppassen, dus..

Capu en pizzetta in Buonconvento, en daarna omhoog! Ik merk dat m’n benen vermoeid raken, vermoeider dan gisteren of eergisteren. Klim naar Montalcino vond ik dan ook pittig; was weer voldoende voor vandaag! Zag het dorp vanaf beneden liggen (zie foto), hoog op de heuvel. Hoefde niet te huilen, maar kreeg wel bibberend onderlipje.. Maar je wordt er met een ruime bocht omheen geleid dus ’t valt mee.

Op zoek naar hotel (enige camping hier is prut, gelukkig). Nou is Montalcino een soort Zaanse Schans of Marken met wijnproeverijen en ook wijnproeverijen. Hotel vinden zou uitdaging worden, maar bij tweede poging had ik er een: een grote kamer, Romeins ingericht, goed sanitair en WERKENDE wifi! Voor 5 tientjes, zei de eigenaar (zocht even de verborgen camera) in centrum Montalcino. Doet u maar! Zó veel ruimte dat ik m’n tentje lekker even kan drogen in de kamer en wasje kon doen en drogen op het verwarmde handdoekrek. Oh wat kan een mens gelukkig worden van dit soort dingetjes!

Schattig stadje met vestingsmuur. Ook weer uit de roerige 12e -14e eeuw. Er is wat afgeknokt (en opgebouwd) in die tijd in Italië. Vlag van Siena wordt hier bewaard.
Veel wijn. Rechts mijn hotel

Ik doe nu per dag anderhalve Toscane-etappe (die zijn korter gemaakt ivm de klimpartijen) uit Reitsma-boekje ipv twee (zoals gisteren) ivm de hoogtemeters, en dat bevalt me goed. Pakweg 1000hm per dag is goed genoeg.

Morgen dus van Montalcino via Castelnuovo, Seggiano naar Castel del Piano of verder. Zien wel.
Gefietst: 60km en 1000hm (die zet ik er maar bij..)
Montalcino

PS Soms – bij ellendige wifi – zet ik een of meerdere foto’tjes vd vorige dag er nog bij.

—
Hetty: Ja, hitte valt ook niet mee. Ze zeggen dat t na juni niet leuk meer is. Maar vannacht rond vriespunt is frisjes hoor! Hoe’st met Tony?
Cornemieke: ‘slaapzakrating’ was nèt iets te laag (of hoog: 6 gr). Maar met extra laagje ging het prima!

AM: De Via Cassia is nu veel te druk om te fietsen. Hij had ook nog de Via Francigena kunnen noemen, maar die is te beroerd om te fietsen. Dus maar Via Reitsma..

Dag 26 – Koud, gemene klimmetjes en Sieneze camping

Geef een reactie
(Ik heb een beroerde verbinding.. Kreeg jullie berichtjes reacties binnen. Lili, ga’s kijken waar ik een hi-speed internet kan vinden. Gaan we face-timen. Mis jullie ook hoor!!
Carel, dank voor ‘sneak preview’. Heb’m vanavond gezien.
Cornemieke, ja het is wat he, dat Toscane. Pittig hoor!
Ernst, het is wel heel veel It eten. Sineesje als tussendoortje!)
De wind loeide hard vannacht. Kletterende regen tegen de bovenramen. Zowaar een stormpje! Zag verderop een jong Frans stel kamperen (zij wel), maar in noodgevallen konden ze in hun auto kruipen. Blij dat ik in die hut lag; had ook wel weer wat gezelligs (het interieur droeg daar niet aan bij, trouwens..).
Mijn ‘bungalow’ in Florence

Vanmorgen scheen de zon maar het was koud! Rond de 10gr. Heb eerst even mijn handschoenen aangedaan. Florence uit langs de ‘onderkant’ (zuid) en moest gelijk klimmen. Voelde de koffie in mijn benen klotsen. Maar prachtige uitzichtsplek boven over Florence.

Florence na klim

Toen weer zwaar klimmen na Galuzzo (nog maar net onder Florence). Stuk met haarspeldbochten en 10%. De toon was gezet.. Maar daarna wordt je beloond met die èchte Toscaanse vergezichten: wijngaarden, cypressen, akkertjes en Toscaans dorpjes met kerkjes ertussen. Ik kan foto’s slecht beoordelen van mijn telefoonschermpje, maar hoop dat het overkomt. Dit gebied heet Chianti en proeverijen en wijnboerderijen te kust en te keur (extra fietstassen, volgende keer..).

Geluncht op de top van de rit in ‘Castellina in Chianti’ na een ellendige klim van 8km en 10%. Maar tijdens die klim had ik afleiding: een oudere wielrenner die naar boven zwoegde fietste een paar honderd meter voor me. Dat hielp.. Ik hád ‘m kunnen inhalen.
Prachtige vergezichten
(bui in de verte)

Voor mijn doen copieus geluncht, boven! Weet niet wat het was, heb het aangewezen in de vitrine. Het bleek een soort stoofvlees te zijn met daarbij gestoofde groenten. Errug lekker! Beval het een zoekend Nederlands stel aan (weer tukkers, hoe’st mogelijk). Moest nog 20km die gelukkig goeddeels bergaf waren (het is nooit alleen maar bergaf trouwens in Toscane, er zit altijd wel een ‘contaminerend’ klimmetje tussen..).



Had geen zin in JH of hotel, dus het is camping geworden, iets buiten Siena. Mijn aardige Duitse buurman kwam spontaan het weer toelichten (vannacht 2 graden. Hmm… Mijn ‘long John’ maar onder uit de fietstas gehaald) en bood me een stoel aan. Wat zijn mensen soms toch attent! Het heeft een zeker ‘ach gut’-gehalte, met zo’n fiets en een tentje..
Naar Siena. Vroeg naar bustijden naar centrum bij receptie. Laatste bus terug óf 20.30, óf 00.30… Laat maar, ik fiets wel (’t was al 19.00). Heuveltjes naar Centro gaan zonder bagage aanmèrkelijk lichter.
De Duomo van Siena
half in het avondlicht
En ja, Siena. Ook weer zo’n pláátje van een stad. Waren er met gezin al eens geweest, maar maakt nog steeds indruk. Meest bekend: Duomo (erg mooi) en het plein in de vorm v/e schelp (Campo). Op dat plein wordt jaarlijks de Palio gehouden, een paardenrace. Wordt ’t eerst volgestort met zand en dan die paarden erover. Gèkkenwerk! Alles is toegestaan. Het paard (!) dat als eerste eindigt is winnaar. Een hoop grappige traditionele details eromheen, maar het wordt zeer serieus genomen! Prachtige straatjes en steegjes. Ben gestopt met foto’s maken. Sfeer en effect moeilijk vast te leggen. Lang leve het internet (als je daar toegang toe hebt..).
Zon onder en ècht koud al!

Campo met vasts rekwisiet

Gefietst: 89km met toeristische uitstap. 1200 hm. Een Alp..

Morgen weer klimmen. Maar ik schijn verwend te gaan worden met ‘welhaast erotische rondingen van moeder aarde’.. Klimmerdeklim dus. Toscane is idd zwaarder dan Alpen!

Dag 25 – Georg, regen en Firenze!

Geef een reactie
En lekker geschransd in ’t hotel gisteren: spaghetti carbonara, daarna Italiaanse worst (had ik nou zin in) en sla erbij. Ik vroeg een glaasje wijn, maar kreeg een karafje (overmacht). Tweede helft van karafje gedeeld met Georg, een 71-jarige Oostenrijker die naar Rome loopt:

Blije ex-begrafenis-
ondernemer

Pelgrimsganger (maar hij was niet gelovig, vertelde hij). Ex-begrafenisondernemer, zeer bereisd met nog kleine kinderen thuis van 11 en 15 (om maar ’s wat te noemen). Leuke avond gehad. Boeiend toch wat je allemaal tegenkomt!

Vannacht druk van de discogangers (Italianen zijn normaal al redelijk aanwezig, maar als ze naar de disco zijn geweest…). Was te verwachten, en heb toch goed geslapen. Ontbijt was tafel met taarten, koffie en water. Hotelfamilie zat er zelf ook van te peuzelen (incl grootmoeder). De zooi getuigde van een geslaagde zaterdagavond..
Italie in bloei

Slècht weer vandaag! Niet bevorderlijk voor het Toscane-gevoel. Regen en 12gr.. Heb, naast regenjas, ook regenbroek aangehad voor de eerste keer. Maar ik moet niet zeuren, heb al bijzonder goed weer gehad! Eerst lekker stukje dalen, maar die regen was erg vasthoudend en ik vond de klim op tijden pittig (alhoewel ie het ‘getalsmatig’ niet is). Dat heeft vooral te maken met de onvoorspelbaarheid vd klimmen, denk ik. Maar er wás een top, uiteindelijk en de rit naar beneden gaf fantastische uitzichten op Florence (ondanks slechte weer. Moeilijk om die vast te leggen, trouwens..)!

Uitzicht op Florence
In Florence heeft ’t onafgebroken geregend, vanmiddag. Nigerianen die poncho’s verkochten hadden gouden tijden (de selfiesticks verkochten minder). Wie nog niet in Florence is geweest: heen gaan! Je kunt er gemakkelijk een weekend doorbrengen met al dat moois. Alleen al die gigantische Duomo (waar ik niet in ben geweest want de rij is ècht heel lang..) is indrukwekkend! Uffizi was afgeladen.. Pontevecchio blijft een bijzonderheid; die andere bruggen over Arno trouwens ook.
Pontevecchio

Ik was vergeten dat ’t een lang weekend was, dus alle hotels uitverkocht.. Dan maar kamperen in de nattigheid? Maar gelukkig had de JH nog een plekje in een ‘bungalow’ (het woord dekt de lading van mijn onderkomen bij lange na niet. Waarschijnlijk hebben de asielzoekers het geweigerd..). Maar goed, droog en dak boven m’n hoofd. Weer veel Afrikanen.

’s Avonds een lekkere Chinees opgezocht (nog met lekker eten ook..). Tsingtao erbij. Het is nèt Italië!
Regen in Florence

Morgen duik ik verder Italië in, richting Sienna. ’s Kijken waar ik uit kom. De venijnige colletjes (‘kuitenbijters’) en mijn geestelijke en lichamelijke gesteldheid bepalen mijn overnachtingsplaats, morgen.

Vandaag gefietst (maar dat slaat nergens op omdat ik heb rondgetoerd door Florence): 88km (geloof ik). Moet nog terug naar JH want zit nu bij Sinees met goede wifi.. Oe, ’t is al donker!
—
Nanneke, heb mezelf op een pizzabroodje getrakteerd. Ik weet ‘t: moet niet gekker worden..
Bernadette, als je m’n gemiddelde snelheid bedoelt, die is niet voor publicatie geschikt.. En tóch ben ik blij dat ik tentje mee heb! Hij weegt 2kg.. En hoogte is maar één ding.
Arjen, calculazione Bolognese? Geniet maar van je 22km elke dag!

Frans, afkicken? Tja, dat ga ik ervaren. Maar vermoed dat het in Rome ook wel weer goed is. Maar deze vorm van vakantievieren bevalt me wel heel erg! Blogje over mijn ‘gewone’ leven is oersaai hoor!

Dag 24 – Visite Bolognese, Martin en Il Sergente

Geef een reactie
Eerst even Bologna in. Had regen verwacht vannacht of vanmorgen, maar ’t was nog prachtig. Gedoetje om in het centrum te komen (hoe kom je over/onder die spooremplacenten?) en bewegwijzering ‘centro’ alleen op die plekken waar ze zin in hadden om ze te plaatsen. Nou ja, Hollands gezeik..
Maar Bologna wás de moeite waard!

Arcades (bogen) in
Bologna

De arcades zijn bekend van Bologna, en die zie je inderdaad overal. Leuke sfeer ook: zaterdag later op de ochtend. Torri Pendenti (scheve torens) zwaar uit het lood (foto wat donker), piazzia Maggiore met de basiliek die nooit is afgekomen (slecht project management ;-).

Inderdaad Carel, Bologna is de ‘rode’ stad van Italië: beroemde universiteit. Bomaanslagen in 80-er jaren zoals Hanjo schreef door mei-fascisten (juist omdat ’t zo’n rode stad is).
Tja, maar eens moest ik die Appenino’s over, natuurlijk. Dat begint dan heel gemoedelijk met een zeer geleidelijke klim en gezellige mamils (middle aged men in lycra) die me gedag zwaaien, duimen omhoog doen en goeie wensen toe roepen. Da’s wel gezellig hoor! Ze gingen trouwens allemaal in tegengestelde richting (bergaf). Ik weet nu ook waarom: ‘Appenino’s muy difficile’ hadden de ‘mannetjes’ me gezegd.. Het zijn eigenlijk ‘verwarde Alpen’: je weet nooit waar je aan toe bent..
Martin, de Nieuw-
Zeelander

Kwam in Monghidoro (in Italië, voor de duidelijkheid) Martin tegen, een Nieuw-Zeelander die in Colorado (USA) woont en naar een workshop ging in Florence. Hij was gaan fietsen vanuit Bologna, net als ik. Hij was vandaag (!) aangekomen met ’t vliegtuig, jetlagged, ongetraind en te zwaar. Maar wel opgewekt! Als een raket ging ie naar beneden, maar ja, hij moest ook weer omhoog. En dat ging iets minder raketteus.. Maar hij kwám boven (ik keek naarstig om me heen naar een AED toen we boven waren). Daarna ben ik gaan lunchen, hij had geen tijd en moest door naar Florence waar ie een hotel had geboekt (zal mij benieuwen of ie ’t gehaald heeft). Afscheid genomen en m’n broodje opgepeuzeld (pindakaas mét banaan omdat t zaterdag is..)

Pas 1 (met mond open)

En dan ben je boven op dè pas (Passo di Raticosa op 968m) en verwacht je een tijdje naar beneden te kunnen scheuren. Nou, dat ging voor een paar km, maar toen weer beetje klimmen, beetje dalen, en weer klimmen, enz enz. Kwam geen end aan! Uiteindelijk nóg een pas bereikt (passo di Futa op 903m). Zo lummel je een beetje rond op pakweg 900m hoogte.. Het was inmiddels volledig grijs (want in de wolken), winderig en kóud! Muts op, helm erover, handschoenen, jas, enz. aan. Was tijd een beetje kwijt (er leken een paar uren te zijn verdwenen) en ’t was al 18u! Mooi geweest zo. Gewèldige Albergo (Il Sergente in Monte de Fò) gevonden, mét slechte kunst a/d muur, grootmoeder in de foyer, TL-lampen, restaurant en (klapstuk) vanavond disco!! Marmeren trappen, gefineerd meubilair in kamer en kapotte TV. Paar decennia teruggeworpen. Heerlijk! Het halve dorp hangt rond beneden (disco vanavond, natuurlijk).. En ik heb een heerlijk bedje vanavond, douche, eten, biertje en wifi (alleen beneden dan..). Erg in mijn nopjes!!

Pas 2 (met mond dicht,
met moeite..)

Morgen richting Florence. Ondanks dat we met het gezin er al eens geweest zijn, zie ik er erg naar uit!

—
AM, ja verbaast me eigenlijk ook vd vluchtelingen, nou je ’t zegt. Goeie observatie.
Kees, zo kan je ’t ook zien! Maar Povlakte is niet mijn fiets-Walhalla. Hoe vond jij dat stuk na Bologna?
Hanjo, succes met ‘afkicken’. Was allemaal goed gegaan, schreef je. (Zó veel voorbereiding voor zo’n kort bezoek: wat is de manuren voorbereiding / bezoektijd ratio? of is dat teveel rendementsdenken 😉
Ageeth, speciaal voor jou: 88km vandaag, mèt 1335 hoogtemeters!
Ernst, behelp me wel met wifi hier en daar.

Dag 23 – Richting Bologna maar dan om..

Geef een reactie
Die JH-en in Italië zijn wel bijzonder hoor. Er worden ook (tijdelijk) vluchtelingen opgevangen. In de ontbijtzaal stond ook een groot bord met taalonderwijs. Daar zit dan een ratjetoe aan, hoofdzakelijk, mannen. Ook in de gangen hangen veel mannen rond, bijna zonder uitzondering met een mobieltje in hun hand.
Italiaans ontbijtje vanmorgen weer eenvoudig: dat went. Zolang de koffieautomaat maar werkt! M’n routinehandelingen uitgevoerd en alles ingepakt en opgeladen. Stad uit zien te komen kost altijd iets tijd. Maar ik was lekker op weg: prachtig weer en had er weer zin in!

Noordoostpolder ten
zuiden van Ferrara

Na Ferrara nog steeds vlak stuk, maar na verloop van tijd zouden de Apenijnen zichtbaar moeten worden. Ik was in blijde verwachting.. Na 40km nog niets. Maar ’s koffie gedronken (en vragen van oude ‘mannetjes’ beantwoord), bril opgezet (helpt) en goed op kaart gekeken. Shit! Had ik de hoofdroute gevolgd richting Venetië, en moest natuurlijk de Toscane-route volgen! Al zó vaak het appje opgestart, maar nu had ik dus nèt even wat anders moeten laden. Nou ja, terug maar (was naar ZO gegaan en moest naar ZW). Denk wel 40km om.. (zie foto met screenshot: het rode stukje plus het stuk vh witte bolletje naar het rode stuk toe zijn om.. Nou ja, vèr zeg maar).

Óm..

Rond 14u had ik de juiste route weer te pakken (inmiddels al 70km verder) en kwamen vrij snel idd de Apenijnen in zicht. Temperatuur liep flink op vanmiddag: ruim over de 25gr (mijn ‘fietsthermometer’ liet 27gr zien en later zelfs 29gr). Drukkend warm! Zag onweersbui in de verte..

Zit nu ten noord-westen van Bologna op camping (naam mogen jullie raden..). Volgens de baliemedewerker wordt ’t een lang weekend (maandag is het de Italiaanse bevrijdingsdag) èn slecht weer, wat natuurlijk heel fijn is om te horen als je morgen de bergen in gaat. Loopt misschien wel los..
In de verte de Apennijnen!

Dat Italiaanse netwerk weigert me nog steeds ook maar een byte te sturen, dus ik moet maar weer op zoek naar een hotspot.

Drukkend warm

Had geen puf meer om centrum Bologna in te gaan: vandaag 115km gefietst. In uitstekende campingrestaurant pasta met pesto en gamba’s gegeten. Wijntje erbij!

Ga morgen rustig opstarten en door Bologna toeren, kopje koffie zoeken. Hoop dat t meevalt met t weer. Fikse klimpartij in t verschiet!